Anadolu’nun küçük bir
köyünde eski bir evin odası duvarda boydan boya asılı İstanbul fotoğrafı karşısında zımba gibi bir delikanlı elindeki
Maximus’tan bi ısırık alır iki kolunu açar, fotoğrafa doğru “İstanbullll seni
yeneceğimmm” diye bağırarak talim yapar. Bunu 4-5 kere tekrarlar ve evden
dışarı çıkar.Otobüse biner kafada bin türlü hayal ve İstanbul boğazının kenarına varır,maximustan
bi ısırık alır,iki kolunu açar “Ulannn İstanbulll yeneceğimmm seniiiii’nin” iii”leri
bitmeden.elbisesinden biri asılır,elinde mendil gencimize “abi bi mendil”,bu
sırada ayağında bi kişi biter ayakkabısından yakalamış “abi parlatalım cila
felan atalım”,bi kişide elinden tutmuş “abi bi falına bakalım” bizim ki
afalllar kalır “gidin başımdan” dese de onlar ısrar etmeye devam ederler.Bizimki
bi topuk başlar onlardan kaçmaya dere tepe düz gider.Kanter içinde kendini
köyünde evin kapısında bulur.Bi hırsla odadaki fotoğrafı yırtmak için evin
içine dalar,odanın kapısını açar birde bakar ki küçük kardeşi İstanbul fotoğrafını
kaldırmış yerine köyün fotoğrafını asmış bir elinde maximus’u köyün merkezine bakkal dükkanı çizmiş, kendi kendine
konuşuyor,”burdan başlayacağız önce köyü sonra tüm memleketi “J))
Ve slogan gelir.
“Enerjiniz bizden,kullanması sizden”
